دریل، کاربردیترین ابزار الکتریکی است؛ این را ما نمیگوییم؛ هر کسی که بهتازگی به منزل جدید نقلمکان کرده این موضوع را خوب درک میکند. جدا از کارکرد خانگی، دریل، پای ثابت هر صنعتی است؛ از یک کارگاه کوچک گرفته تا یک کارخانهی عظیم. اما چه نوع دریلی برای چهکاری مناسب است؟ دریلی که با آن دیوار را برای نصب پرده یا جاصابونی سوراخ میکنند، با دریلی که با آن به بتن نفوذ میکنند، زمین تا آسمان فرق دارد. برای منزل، دریل شارژی بهتر است یا دریل برقی؟ واقعیت این است که دریلها انواع زیادی دارند و از این رو انتخاب از بین آنها کار دشواری است. حتی اگر اهل فن هم باشید، گاهی ممکن است برخی اصطلاحات اولیهی این ابزار برایتان ناآشنا بهنظر برسد. از این رو ما قصد داریم در این راهنمای جامع، تمام آنچه را باید برای خرید بدانید با هم مرور کنیم. در ادامه با ابزار برکت و راهنمای خرید دریل الکتریکی همراه باشید.
امروزه شاهد تنوع زیادی از انواع دریلها با کاربردهای متفاوت هستیم. در حالت کلی دریلها به سه دستهی «بادی»، «دستی» و «برقی» تقسیم میشوند. دریلهای دستی، نوعی از دریلها هستند که با نیروی دست کار میکنند. انرژی موردنیاز دریلهای بادی هم از طریق فشار باد حاصل از کمپرسورها تأمین میشود. اما مهمترین و متنوعترین دستهی دریلها، نوع الکتریکی آنها است که رایجترین نوع دریلها هم محسوب میشوند.
آشنایی با اجزای تشکیلدهندهی دریلها
قصد داریم در این بخش به بررسی مهمترین قسمتهای یک دریل بپردازیم.
موتور
مثل همهی دستگاههای الکتریکی دیگر، موتور را میتوان مهمترین قسمت یک دریل معرفی کرد. این بخش تعیینکنندهی قدرت و سرعت یک دریل است و انواع مختلفی دارد. برخی موتورها ساده هستند. نوع دیگری از موتورها از گیربکس بهره میبرند که مجموعهای از ویژگیها را به دریل میافزایند. ازجملهی این ویژگیها میتوان به قابلیت تنظیم سرعت، تغییر گشتاور و جهت چرخش اشاره کرد. لازم به ذکر است سرعت و گشتاور دریلها بهوسیلهی دیمر قابلتغییر است و هرچه سرعت کمتر باشد گشتاور موتور بیشتر خواهد شد. این ویژگی در دریل-پیچگوشتیها کاربردی اساسی دارد. چراکه سرعت بستن پیچ با سرعتی که باید در هنگام سوراخ کردن سطوح استفاده شود متفاوت است. نوع دیگر موتورها علاوهبر چرخش، قابلیت چکشی و ضربه زدن به سطوح را دارند. این ضربات در موتورهای با قدرت مختلف، متفاوت است و با نرخ ضربه در دقیقه شناخته میشود. میزان قدرت موتور دریلها برحسب وات سنجیده میشود که این اندازه از حدود ۲۰۰ وات شروعشده و بالا بودن این عدد به مفهوم قدرت بالاتر دستگاه است.
سهنظام
سهنظام ۱۰ را میتوان متداولترین نوع سهنظام دانست. منظور از این عدد، نصب مته یا سری پیچگوشتی تا اندازهی ۱۰ میلیمتری درون سهنظام است.
بیشک بعد از موتور، مهمترین بخش یک دریل سهنظام است. چراکه این بخش علاوه بر انتقال نیروی موتور، وظیفهی نگهداشتن مته را هم بر عهده دارد. بهطورکلی سهنظامها را میتوان ازلحاظ سایز و نحوهی نصب مته طبقهبندی کرد که از نظر نحوهی نصب مته به دودسته تقسیم میشوند: آچارخور و خودکار. در مدل آچارخور برای هر بار تعویض مته نیاز به استفاده از آچار مخصوص است. اما در نوع خودکار نیازی به استفاده از آچار نبوده و هر بار به کمک نیروی دست و چرخش دریل میتوان متهی دریل را تعویض کرد. استفاده از سهنظامهای خودکار موجب افزایش سرعت تعویض مته میشود. لازم بهذکر است سهنظامهای خودکار، خود دارای انواع گوناگونی هستند که در ادامه و در معرفی انواع دریلها به آن خواهیم پرداخت.
حال میخواهیم سهنظامها را از نظر اندازه موردبررسی قرار دهیم. سهنظام ۱۰ را میتوان متداولترین نوع سهنظام دانست. منظور از این عدد، نصب مته یا سری پیچگوشتی تا اندازهی ۱۰ میلیمتری درون سهنظام است. عموما دریلهای معمولی کوچک، از این نوع سهنظام برخوردارند. نوع دیگر سهنظام شماره ۱۳ است که دریلهای بزرگتر از این نوع سهنظام بهره میبرند.
مته
برای دریلکاری روی سطوح چوبی، پلاستیکی و فلزی حتما باید از متهی فولادی استفاده شود یا برای دریلکاری سطوح گچی، بتنی و سیمانی متهی الماسه بهکار گرفته شود.
بعد از معرفی سهنظام بهعنوان نگهدارندهی مته، میخواهیم به بررسی و معرفی انواع متهها بپردازیم. استفاده از متهی باکیفیت و مناسب بهاندازهی خود دریل اهمیت دارد. چراکه بخشی از دریل است که وظیفهی تماس با سطوح و سوراخ کردن را بر عهده دارد.
متهها اندازههای مختلفی دارند. هم چنین برحسب جنس سطوح و نوع فعالیت در انواع متنوعی تولید میشوند که در اینجا به چند نوع از متداولترین آنها اشاره میکنیم.
- مته الماسه: این متهها با توجه به طراحی خاصشان برای سوراخ کردن مصالح ساختمانی نظیر سنگ و گچ و سیمان کاربرد دارند. باتوجه به نوع کارایی این متهها نیاز است که از مقامت بالایی برخوردار باشند. به همین جهت از ترکیبات کربن در ساخت این نوع متهها استفاده میشود.
- مته فولادی: این نوع متهها آلیاژی فولادی دارند و برای سوراخکاری سطوح مختلف چوبی، فلزی و پلاستیکی مورداستفاده قرار میگیرند.
انواع دریل الکتریکی
با توجه به ویژگیهای بیانشده در مورد دریلها حال میخواهیم به معرفی انواع دریلهای الکتریکی به لحاظ کارکرد و نوع استفاده بپردازیم. بهطورکلی دریلهای الکتریکی به دودستهی دریلهای برقی و شارژی تقسیم میشوند.
دریلهای برقی
این نوع دریلها انرژی موردنیاز خود را مستقیما از طریق جریان برق تأمین میکنند. پارامتر محدودکنندهی این دریلها را میتوان طول کابل آنها دانست؛ چراکه تنها میتوان در مکانهایی که امکان دسترسی به جریان برق شهری در دسترس است از این مدل دریلها استفاده کرد. این دریلها عموما از قدرت بیشتری نسبت به دریلهای شارژی برخوردارند و با استفاده از آنها کاربر نگرانی از جهت اتمام باتری دستگاه نخواهد داشت. این دریلها به دلیل سابقهی طولانی که دارند شناختهشدهتر هستند.
دریل شارژی
این دسته از دریلها انرژی موردنیاز خود را از طریق باتری تامین میکنند. معمولا دریلهای شارژی از قابلیت کنترل سرعت و گشتاور برخوردارند. این ویژگی در کنار قابلیت تغییر جهت گردش، این دستگاهها را به گزینهای مناسب برای استفاده بهعنوان یک پیچگوشتی شارژی تبدیل کرده است. از آنجایی که این دریلها حجم کمتری در مقایسه با نوع برقی دارند و درعینحال نیاز به استفاده از جریان برق مستقیم را نداشته و عموما از یک باتری اضافه برخوردارند، میتوانند در هر مکانی مورداستفاده قرار گیرند.
بخش اصلی دریلهای شارژی باتری آنها است. این باتریها را میتوان به دودسته کلی تقسیم کرد. باتریهای لیتیوم – یونی و باتریهای نیکل – کادمیومی. در ابتدا از باتریهای نیکل – کادمیومی برای دریلها استفاده میشد که وزن بالایی داشتند و از راندمان پایینی برخوردار بودند. ازاینرو باتریهای لیتیوم – یونی جای باتریهای نیکل – کادمیومی را گرفتند. باتریهای لیتیوم – یونی عمر بیشتری دارند، زمان شارژ آنها سریعتر است و کارآمدتر هستند.
ویژگی | لیتیوم – یون | نیکل – کادمیوم |
تعداد دفعات شارژ | ۴۰۰ تا ۱۲۰۰ دفعه | ۲۰۰۰ دفعه |
قدرت | ۲۵۰ تا ۳۴۰ W/KG | ۱۵۰ W/KG |
میزان بهرهوری شارژ | ۸۰ تا ۹۰ درصد | ۷۰ تا ۹۰ درصد |
وزن | باتریهای لیتیوم – یونی ۲۰ تا ۳۵ درصد سبکتر از نیکل – کادمیوم هستند |